Η χώρα μας αντιμετωπίζει οξύτατο ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, που οι ολέθριες
επιπτώσεις του ήδη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται. Τα τελευταία 10 χρόνια οι θάνατοι
των Ελλήνων υπερτερούν των γεννήσεων.
Τα παρακάτω εν συντομία στοιχεία. που μνημονεύονται , δείχνουν με τον πιο χαρακτηριστικόg
και δραματικό τρόπο ότι πλέον άρχισαν να φαίνονται οι σοβαρές επιπτώσεις στην –
κοινωνική ασφάλιση , στην αποτελεσματική παροχή πρόνοιας , στς συντάξεις , στην
οργάνωοη της εργασίας , στην μείωση της παραγωγικότητας , στην στελέχωση των ενόπλων
δυνάμεων. στις αμοιβές , στην υποχώρηση του ρυθμού ανάπτυξης , στην οικονομική
ύφεση, στην ποιοτική διαφοροποίηση πληθυσμού κ.α). Τα στατιστικά στοιχεία της EURO
STAT, της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και του ΟΗΕ για τα δημογραφικά δεδομένα
του ελληνικού πληθυσμού είναι αμείλικτα και εμφανίζουν την Ελληνίδα με τον μικρότερο
δείκτη γονιμότητας(Ο,95) όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και παγκόσμια.
Ο ειδικός κατά ηλικία δείκτης γονιμότητας τα τελευταία 10 χρόνια (1995 – 2004)
έχει μετατοπισθεί από την ομάδα ηλικιών 20 – 24 ετών , που ήταν από την αρχή της
δεκαετίας του 1980, προς τις μεγαλύτερες ηλικίες στην ηλικιακή ομάδα 30 – 34 ΤΟ
έτος 2005. Επομένως περιορίζεται έτι περαιτέρω ο γόνιμος διαθέσιμος χρόνος(από
10 έτη σε 5 έτη). Το επίπεδο της φτώχειας για το 2005 αλλά και για τα επόμενα έ
τη , για νοικοκυριά με 2 τέκνα από 18%. εξακοντίζεται στο 36% για νοικοκυριά με
τρία τέκνα . Με αυτά τα δεδομένα πια θα είναι η πολιτική και κοινωνική κατάσταση
στο μεσοπρόθεσμο μέλλον όταν θα έχει διαφοροποιηθεί η σύνθεση του πληθυσμού και
συνακόλουθα και του εκλογικού σώματος;
Αυτό είναι αποτέλεσμα μιας αλυσίδας κοινωνικό-οικονομικών εμποδίων που αναγκάζει
τα νέα ζευγάρια να καθυστερούν την ένταξη ενός παιδιού στον οικογενειακό προγραμματισμό
τους κυρίως λόγω υψηλού κόστους. Όπου όμως υπάρχει σοβαρή δημογραφική πολιτική
ο δείκτης γονιμότητας ξεπερνάει τα 2 παιδιά ανά γυναίκα.
Ο ψηφισθείς ν.3454/06, όσον αφορά τις οικογένειες με τρία τέκνα, σοβαρότατα προβλήματα
δημιούργησε παρά επέλυσε. Ένας νόμος με ελάχιστα και αποσπασματικά μέτρα, χωρίς
δρομολόγηση θεσμικών μέτρων για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας και που απέχει
πολύ από τη ρητή προεκλογική δέσμευση του κ. Πρωθυπουργού για άμεση και πλήρη εξομοίωση
με τους πολυτέκνους. Διέψευσε τις προσδοκίες των τρίτεκνων οικογενειών, χαρακτηρίζοντας
τους , « ως δικαιούχους κάποιων παροχών. Οι όποιες παροχές αίρονται ουσιαστικά από
τα διάφορα ανεδαφικά ηλικιακά όρια ή ποσοστά ή προϋποθέσεις που έχουν τεθεί στις
διατάξεις του νόμου ή καθίστανται ανίσχυρες στα διοικητικά δικαστήρια καθότι δικαιώνονται
προσφυγές εναντίον γονέων ή τέκνων τριτέκνων. Τελευταία δε, έχει αρχίσει και η αποδόμηση
αυτών των “παροχών” που έχουν δοθεί.
Προτείνουμε
Η απάντηση ευρίσκεται, στο μέτρο που σχετίζεται με τις δημογραφικές εξελίξεις και
την υπογεννητικότητα , στο πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων
του 1993, όπου ως πρώτη εισήγηση είναι ο χαρακτηρισμός της οικογένειας με τρία τέκνα
ως πολύτεκνης καθώς και των ομοίων προτάσεων νόμου το 2002 και 2007.Συγκεκριμένα
η πρόταση μας η οποία είναι δίκαιη, απλή και υλοποιήσιμη είναι : Ο χαρακτηρισμός
των γονέων με τρία τέκνα πολυτέκνους, ανεξαρτήτως ηλικίας και την ένταξη τους στις
διατάξεις των νόμων περί πολυτεκνίας. Πιστεύουμε ότι πρέπει να δικαιωθούν οι τρίτεκνες
ελληνικές οικογένειες και να νιώσουν ότι η Πολιτεία είναι κοντά τους και όχι απέναντι
τους . Είναι μια υποχρέωση όχι προς εμάς, ούτε προς τα παιδιά μας. Αλλά το οφείλουμε
ΟΛΟΙ ΜΑΣ στην ΕΛΛΑΔΑ.